علی شادمان متولد ۴ آذر ۱۳۷۵ در ایلام است؛ بازیگری که از ۱۰ سالگی با فیلم «میم مثل مادر» جلوی دوربین رفت و امروز یکی از چهرههای مطرح سینمای ایران بهحساب میآید. در این مطلب، بیوگرافی علی شادمان، مسیر رشد او از کودکی تا نقشهای شاخص، جوایز، حواشی و سلیقهها و علایق شخصیاش را قدمبهقدم مرور میکنیم تا تصویری کامل از زندگی و کارنامه هنری او بهدست بیاید.
حواشی و شایعات مطرح شده در رسانهها
هرچند بخش اصلی تصویری که از علی شادمان در ذهن مخاطبان شکل گرفته، مربوط به بازیها و موفقیتهای هنری اوست، اما در سالهای اخیر، نام او در برخی حواشی و شایعات نیز مطرح شده است.
در مواردی، شایعاتی در فضای مجازی درباره بازداشت چند بازیگر در یک مهمانی شبانه منتشر شد که با توجه به همزمانی این اخبار با جشن تولد یکی از بازیگران جوان، برخی کاربران، میزبان آن مراسم را به نام او گمانهزنی کردند. در همان خبرها هم تاکید شد که تا زمان انتشار آن مطالب، هیچ خبر رسمی درباره اسامی بازیگران حاضر در آن مراسم اعلام نشده و همه چیز در حد حدس و گمان است.
در کنار این حواشی، انتشار ویدئوهایی از اجراهای تئاتری او – بهخصوص نمایش «زهرماری» که در سال ۱۳۹۷ روی صحنه رفته بود – بار دیگر در فضای مجازی داغ شد و برخی کاربران، این تصاویر را به رخدادهای روز و شایعات مطرحشده پیوند زدند. این در حالی است که این تصاویر مربوط به اجرای تئاتر بوده و پیشتر هم روی صحنه اجرا شده بود.
آنچه در مجموع از واکنش مخاطبان برمیآید، این است که بخش بزرگی از طرفداران او تلاش میکنند بین زندگی شخصی و حرفهای یک هنرمند تفکیک قائل شوند و قضاوت را به عملکرد هنری بسپارند. در عین حال، خودِ شادمان هم در گفتههایش بر اهمیت مسئولیت اجتماعی هنرمند، نوع رفتار در برابر مردم و اهمیت حفظ حرمت مخاطب تاکید کرده است.
معرفی کوتاه علی شادمان
نام کامل او محمدعلی شادمان است؛ بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که در خانوادهای تحصیلکرده در ۴ آذر ۱۳۷۵ در ایلام به دنیا آمد و خیلی زود، با ترکیبی از استعداد بازیگری و توانایی در نوازندگی ویولن، وارد دنیای تصویر شد. او فارغالتحصیل مقطع کارشناسی رشته کارگردانی است و از همان سالهای نوجوانی، همزمان با بازیگری، درسش را نیز جدی دنبال کرده است.
شادمان امروز برای عموم مردم، هم با نقش کودک تأثیرگذار فیلم «میم مثل مادر» شناخته میشود و هم با کاراکترهای جوانتری که در سریالها و فیلمهای پرمخاطبی مثل «کیمیا»، «دیوار به دیوار»، «میخواهم زنده بمانم» و «یاغی» بازی کرده است.
بیوگرافی و زندگی شخصی
علی شادمان بهعنوان فرزند اول خانواده در شهر ایلام به دنیا آمد و در همانجا سالهای ابتدایی زندگیاش را سپری کرد. پدر او، مسعود شادمان، دارای دکترای تاریخ و استاد دانشگاه است و مادرش، بتول رشنوادی، معلم علوم تجربی. او تنها یک خواهر کوچکتر از خود به نام آرینا شادمان دارد که در بسیاری از عکسهای خانوادگی همراهش دیده میشود.
فضای خانوادگی او، فضایی منظم و مبتنی بر تحصیل و مطالعه توصیف شده است. خودش گفته که نظم در خانهشان یک امر جدی بوده و پدر و مادرش هر دو انسانهایی بسیار منظم هستند. همین ویژگی، بهگفته او، در شخصیت و نوع کار کردنش نهادینه شده و باعث شده در پروژهها و انتخابهایش وسواس و دقت زیادی داشته باشد.
شادمان دوران دبیرستان را در رشته علوم تجربی گذراند و در آن مقطع حتی تصمیم جدی داشت که وارد رشته پزشکی شود. به گفته خودش، اگر دوباره به عرصه بازیگری برنمیگشت، احتمالاً امروز در رشته پزشکی مشغول تحصیل بود، چون هم به آن علاقه داشت و هم توان علمیاش را.
از نظر وضعیت تأهل، او تاکنون ازدواج نکرده و در تمام گفتگوها و گزارشها از او بهعنوان فردی مجرد یاد شده است. بخش زیادی از انرژیاش را صرف کار، مطالعه، تماشای فیلم و گذراندن وقت با دایرهای بسیار محدود از دوستان صمیمی میکند؛ دوستانی که خودش میگوید تعدادشان از انگشتان یک دست هم کمتر است.
آغاز و مسیر حرفهای در بازیگری از کودکی تا امروز
ورود علی شادمان به دنیای بازیگری، ترکیبی از استعداد و یک اتفاق هنری بود. او از کودکی به هنر علاقه داشت و ویولن مینواخت. همین توانایی در نوازندگی ویولن، نقطه اتصال او با سینما شد و باعث شد رسول ملاقلیپور او را برای نقش مهم فیلم «میم مثل مادر» انتخاب کند.
در آن زمان، او حدود ۱۰ سال داشت و با حضور در کنار گلشیفته فراهانی در این فیلم، بهیکباره در معرض توجه مخاطبان قرار گرفت. خودش بعدها تعریف کرده که بعد از اکران «میم مثل مادر» شهرت عجیبی را تجربه کرده است؛ شهرتی که با بزرگ شدن و تغییر چهره برای مدتی فروکش کرد و سپس با پخش سریال «کیمیا» دوباره اوج گرفت.
پس از «میم مثل مادر»، در سال ۱۳۸۶ در فیلم «صد سال به این سالها» حضور پیدا کرد؛ فیلمی که با وجود اهمیتش در کارنامه او، هیچگاه بهطور گسترده اکران نشد و همچنان در وضعیت توقیف باقی ماند. همان سال، با فیلم «زمانی برای دوست داشتن» در جشنوارههای کودک و نوجوان درخشید و جوایز مهمی را بهعنوان بازیگر کودک دریافت کرد.
سومین تجربه مهم او در سنین نوجوانی، حضور در سریال «سرزمین مادری» یا «سرزمین کهن» بود که از ۱۳ تا ۱۵ سالگیاش بخش زیادی از زمانش را گرفت. او در این سریال دو نقش بازی میکرد و به دلیل قرار داشتن در دوران بلوغ، مدتی داروهای هورمونی مصرف کرد تا روند تغییرات ظاهریاش به تعویق بیفتد و یکپارچگی سریال حفظ شود. با این حال، این سریال تنها چند قسمت ابتداییاش پخش شد و ادامهاش به دلایل مختلف متوقف شد و همین باعث شد آن بازی دیده نشود.
در مقطعی، وقتی حدود ۱۵ سال داشت، به این نتیجه رسید که به خاطر دوران بلوغ، بهتر است مدتی بازی نکند. به ایلام برگشت و حدود دو سال فعالیتی در حوزه بازیگری نداشت تا اینکه با فیلم «رویای سینما» در سال ۱۳۹۰ دوباره به صحنه بازگشت.
او همزمان با ادامه تحصیل، بهتدریج حضور پررنگتری در تلویزیون پیدا کرد. نقطه عطف او در تلویزیون، سریال «کیمیا» در سال ۱۳۹۴ بود که در آن نقش کیوان پارسا را کنار مهراوه شریفینیا بازی کرد. بعد از آن، در سریالهایی مثل «ماه و پلنگ»، «محکومین» و دو فصل «دیوار به دیوار» دیده شد و بهمرور از یک بازیگر کودک به یک چهره جوان و جدی در تلویزیون تبدیل شد.
با اینحال، خودش معتقد است که سالها «خوششانسترین بازیگر بدشانس ایران» بوده؛ چون در آثار خوبی بازی کرده اما بسیاری از آنها به دلایل مختلف درست دیده نشدهاند؛ از توقیف و عدم اکران گرفته تا زمانبندی نامناسب نمایش.
در دهه ۱۳۹۰، حضور او در سینما نیز پررنگتر شد. فیلمهایی مانند «ویلاییها»، «اروند»، «یتیمخانه ایران»، «شنای پروانه»، «جاندار»، «مردن در آب مطهر»، «ما همه با هم هستیم» و «مهمانخانه ماه نو» بخشی از کارنامه سینمایی او در این سالها را تشکیل میدهند. در همین دوره، وارد تئاتر حرفهای هم شد و روی صحنه نمایشهایی چون «مردگان بیکفن و دفن»، «بداهه»، «زهرماری»، «شاه ماهی» و دیگر آثار نمایشی رفت و بهاصطلاح «خاک صحنه» خورد.
اوج شهرت او در سالهای اخیر، با دو اثر شبکه نمایش خانگی رقم خورد: «میخواهم زنده بمانم» و بهویژه «یاغی» در سال ۱۴۰۱، جایی که در نقش جاوید کنار پارسا پیروزفر و طناز طباطبایی بهشدت مورد توجه قرار گرفت و برای بسیاری از مخاطبان، به عنوان یکی از مهمترین بازیگران جوان نسل جدید تثبیت شد.
نقشهای مهم و آثار شاخص سینمایی و تلویزیونی
کارنامه هنری علی شادمان گسترده است و هم سینما، هم تلویزیون و هم تئاتر را در بر میگیرد. در جدول زیر، مروری فشرده بر برخی از مهمترین فیلمها و سریالهای علی شادمان و سال تولید آنها آمده است:
| مدیوم | نام اثر | سال | نکته شاخص |
| سینما | میم مثل مادر | ۱۳۸۵ | اولین حضور جدی؛ نقش کودک ویولنیست در کنار گلشیفته فراهانی |
| سینما | زمانی برای دوست داشتن | ۱۳۸۶ | جوایز متعدد در جشنوارههای کودک و نوجوان |
| سینما | رویای سینما | ۱۳۹۰ | بازگشت به بازیگری پس از وقفه دوران بلوغ |
| تلویزیون | سرزمین مادری (سرزمین کهن) | ۱۳۹۲ | نقش دوگانه در دوران نوجوانی؛ پخش ناقص سریال |
| تلویزیون | کیمیا | ۱۳۹۴ | نقش کیوان پارسا؛ جهش بزرگ در شهرت تلویزیونی |
| سینما | ویلاییها | ۱۳۹۵ | حضور در فیلم تحسینشده دفاع مقدسی |
| تلویزیون | دیوار به دیوار ۱ و ۲ | ۱۳۹۶–۱۳۹۷ | محبوبیت عمومی در نقش جوانی شوخ و دوستداشتنی |
| سینما | شنای پروانه | ۱۳۹۸ | همکاری با محمد کارت؛ مقدمهای برای «یاغی» |
| سینما | مردن در آب مطهر | ۱۳۹۸ | نقطه عطف در نگاه منتقدان به توانایی بازیگری او |
| شبکه خانگی | میخواهم زنده بمانم | ۱۳۹۹ | بازی کنار سحر دولتشاهی در سریالی پرمخاطب |
| شبکه خانگی | یاغی | ۱۴۰۱ | نقش جاوید؛ تثبیت جایگاه بهعنوان ستاره جوان |
فهرست برخی فیلمهای سینمایی علی شادمان
از میان فیلمهای علی شادمان، تعدادی بیش از دیگران در کارنامهاش برجسته هستند. در ادامه، بخشی از این آثار را میبینید:
- میم مثل مادر (۱۳۸۵)
- صد سال به این سالها (۱۳۸۶)
- زمانی برای دوست داشتن (۱۳۸۶)
- کلانتری غیرانتفاعی (۱۳۸۷)
- رویای سینما (۱۳۹۰)
- ساکن طبقه وسط (۱۳۹۲)
- اروند (۱۳۹۴)
- یتیمخانه ایران (۱۳۹۴)
- ویلاییها (۱۳۹۵)
- شین (۱۳۹۷)
- ما همه با هم هستیم (۱۳۹۷)
- جاندار (۱۳۹۷)
- مهمانخانه ماه نو (۱۳۹۷)
- شنای پروانه (۱۳۹۸)
- مردن در آب مطهر (۱۳۹۸)
مهمترین سریالهای تلویزیونی و شبکه خانگی
در حوزه سریالهای علی شادمان نیز آثار متعددی وجود دارد که برخی از مهمترین آنها عبارتند از:
- سرزمین مادری (۱۳۹۲)
- کیمیا (۱۳۹۴)
- ماه و پلنگ (۱۳۹۵)
- محکومین (۱۳۹۶)
- دیوار به دیوار ۱ (۱۳۹۶)
- دیوار به دیوار ۲ (۱۳۹۷)
- میخواهم زنده بمانم (۱۳۹۹)
- یاغی (۱۴۰۱)
جوایز و افتخارات
جوایز علی شادمان نشان میدهد که موفقیت او فقط در سطح شهرت عمومی متوقف نشده و از نگاه جشنوارهها و داوران حرفهای نیز مورد توجه بوده است. عمده جوایز او در سالهای کودکی و نوجوانیاش کسب شده؛ زمانی که در سینمای کودک و نوجوان بازی میکرد.
مهمترین افتخارات او بهصورت خلاصه شامل موارد زیر است:
- جایزه بهترین بازیگر کودک برای فیلم «میم مثل مادر» در سیوهفتمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم رشد (۱۳۸۶)
- پروانه زرین بهترین بازیگر کودک و نوجوان برای فیلم «زمانی برای دوست داشتن» در بیستودومین دوره جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان (۱۳۸۷)
- جایزه ویژه جشنواره «سینهکید» هلند برای فیلم «زمانی برای دوست داشتن» (۱۳۸۷)
- پروانه زرین بهترین بازیگر کودک و نوجوان برای فیلم «رویای سینما» در بیستوپنجمین دوره جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان (۱۳۹۰)
این جوایز، مسیری را ترسیم کردهاند که از یک بازیگر کودک موفق شروع شده و تا امروز به بازیگری جوان و جدی در سینمای ایران رسیده است؛ مسیری که با انتخابهای نسبتاً جسورانه در سینما، تلویزیون و تئاتر همراه بوده است.
دستاوردها و علاقهمندیها فراتر از بازیگری
اگرچه دغدغه اصلی علی شادمان، بازیگری است، اما فعالیتها و علاقهمندیهای او فقط به جلوی دوربین محدود نمیشود. او در دانشگاه، رشته کارگردانی را انتخاب کرد و خودش توضیح داده که این انتخاب را بهعنوان «چشم سوم» برای تقویت بازیگریاش میبیند؛ یعنی شناخت بهتر میزانسن، روایت، زاویه دید و نگاه کارگردان.
با این حال، خودش گفته است که انتخاب این رشته لزوماً به این معنی نیست که حتماً قصد دارد کارگردان شود؛ هرچند این امکان را هم دور از ذهن نمیبیند. در کنار اینها، به نوشتن متن و فیلمنامه هم علاقه نشان داده و حتی از نگارش یک فیلم نیمهبلند صحبت کرده که تمایل داشته آن را بسازد.
یکی از علاقهمندیهای جدی او، عکاسی است. خود شادمان میگوید بهشکل حرفهای عکاسی میکند، اما روی سوژه خاصی متمرکز نیست و سوژههایش آزاد است. او عکاسی را یکی از دلبستگیهای اصلی زندگیاش میداند؛ هنری که احتمالاً ارتباط نزدیکی با نگاه دقیق و جزئینگر او در بازیگری هم دارد.
در زندگی روزمره، او فردی اهل مطالعه و تماشای فیلم است. تاکید کرده که «خیلی کتاب میخوانم و فیلم نگاه میکنم» و بخش زیادی از وقتش را صرف گفتوگو با دوستانش درباره کتابها و فیلمها میکند. چندان اهل بیرون رفتن و مهمانیهای شلوغ نیست و بیشتر ترجیح میدهد وقتش را در خانه یا در باشگاهی که نزدیک منزلش است، بگذراند.
در تئاتر، بارها اشاره کرده که لذت صحنه برایش قابل توصیف نیست و فقط کسی که آن را تجربه کرده میتواند این لذت را درک کند. او سعی میکند هر سال با یک اثر نمایشی ایدهآل روی صحنه برود؛ رویکردی که نشان میدهد تئاتر را نه بهعنوان فعالیت فرعی، بلکه بهعنوان یک بخش جدی و هویتساز حرفهاش میبیند.
در مورد شهرت هم، نگاه صادقانهای دارد. میگوید نمیتواند علاقهاش به شهرت را انکار کند و معتقد است کسی که منکر این علاقه شود، راست نمیگوید. با این حال تاکید میکند که «ماندگاری» شهرت مهمتر از بهدست آوردن آن است و این ماندگاری را وابسته به اخلاق، نوع رفتار با مردم، پوشش و ظاهر، سواد و شعور یک هنرمند میداند.
جایگاه امروز و آینده حرفهای علی شادمان
در مقطع کنونی، علی شادمان بهعنوان یکی از بازیگران جوان و خوشآتیه سینمای ایران شناخته میشود؛ بازیگری که مسیرش را از کودکستارهها جدا کرده و نهتنها در بزرگسالی حضورش را حفظ کرده، بلکه با انتخاب نقشهای چالشبرانگیز، توانسته نگاه منتقدان و مخاطبان جدیتر سینما را هم به خود جلب کند.
از «میم مثل مادر» و جوایز دوران کودکی تا نقشهای پیچیدهتر در فیلمهایی مانند «مردن در آب مطهر» و سریالهایی مثل «یاغی» و «میخواهم زنده بمانم»، یک خط سیر قابلتشخیص در کارنامهاش دیده میشود: حرکت از سادگی به سمت پیچیدگی شخصیتها، و از حضور صرف جلوی دوربین به سمت فهم عمیقتری از ساختار سینما و تئاتر.
با توجه به علاقه او به کارگردانی، فیلمنامهنویسی و تئاتر، میتوان انتظار داشت که در سالهای آینده، علاوه بر ادامه حضور پررنگ در بازیگری، در حوزههای پشت دوربین هم تجربیاتی داشته باشد. هرچند خودش تأکید کرده که هنوز دغدغه اصلیاش بازیگری است، اما مطالعه و انتخاب رشته دانشگاهیاش نشان میدهد که نگاهش به سینما فقط از زاویه بازیگر بودن نیست.
آنچه امروز بیش از هر چیز، آینده حرفهای او را امیدوارکننده میکند، ترکیب استعداد، تجربه، نظم شخصی و نگاه انتقادیاش به خودش و کارش است. او در مصاحبهها و گفتههای مختلف، نشان داده که نسبت به نقاط قوت و ضعف کارنامهاش آگاه است و برای رشد بیشتر، حاضر است ریسک نقشهای متفاوت را بپذیرد.
سوالات متداول
علی شادمان متولد چه سالی است و اهل کجاست؟
او متولد ۴ آذر ۱۳۷۵ در شهر ایلام است و دوران کودکیاش را در همین شهر گذرانده است.
رشته تحصیلی علی چیست؟
شادمان در دبیرستان در رشته علوم تجربی تحصیل کرده و در دانشگاه مدرک کارشناسی کارگردانی گرفته است.
آیا شادمان ازدواج کرده است؟
خیر، در تمام گزارشها و گفتوگوها از او بهعنوان فردی مجرد یاد شده و تاکنون خبری از ازدواج او منتشر نشده است.
اولین نقش مهم او چه بود؟
اولین نقش مهم او نقش کودک ویولنیست در فیلم سینمایی «میم مثل مادر» بود که در سال ۱۳۸۵ و در سن حدود ۱۰ سالگی آن را بازی کرد و با همین نقش به شهرت رسید.
بازی علی شادمان در «یاغی» چه تأثیری بر شهرتش داشت؟
بازی در نقش جاوید در سریال «یاغی» در سال ۱۴۰۱ باعث شد او بهعنوان یکی از چهرههای اصلی نسل جدید بازیگران مطرح شود و توجه گسترده مخاطبان و رسانهها را به خود جلب کند.
علاقهمندیهای علی شادمان خارج از بازیگری چیست؟
او به عکاسی حرفهای، نوشتن متن و فیلمنامه، مطالعه کتاب و تماشای فیلم علاقه زیادی دارد و بخشی از وقتش را صرف ورزش در باشگاه نزدیک محل زندگیاش میکند.
چه جوایز مهمی تا امروز دریافت کرده است؟
از مهمترین جوایزش میتوان به پروانه زرین بهترین بازیگر کودک و نوجوان برای فیلمهای «زمانی برای دوست داشتن» و «رویای سینما»، جایزه بهترین بازیگر کودک برای «میم مثل مادر» در جشنواره رشد و جایزه ویژه جشنواره «سینهکید» هلند اشاره کرد.
چرا برخی آثار مهم علی شادمان کمتر دیده شدهاند؟
خود او از اینکه برخی آثارش به دلایل مختلفی مانند توقیف، عدم اکران عمومی یا زمانبندی نامناسب نمایش، کمتر دیده شدهاند گله کرده و همین موضوع را دلیل این میداند که خودش را «خوششانسترین بازیگر بدشانس ایران» توصیف کرده است.
